معنی درختچه ای زینتی

کاملیا، ازالیا

ینبوت

کبابه

بنه

مرمکی

شاهپسند

گل میمون

درختچه. [دِ رَ چ َ / چ ِ] (اِ مصغر) مصغر درخت. درخت که طبعاً قد کوتاه دارد. درختک. ثُمنُش. جنبه. (یادداشت مرحوم دهخدا).

زینتی. [ن َ] (اِخ) شاعر. رجوع به زینبی شود.

زینتی. [ن َ] (اِخ) محمدحسین. از اهل مشهد و شخصی آرمیده و هموار است و در فن بنائی و معماری نادر زمان خود میباشد. چون خیلی درویش نهاد است اشعارش نیز درویشانه می باشد. تاریخ را بسیار خوب می گوید و این رباعیها از اوست:
ای دوست شکست توبه های من مست
زآن روست که صورت قبول تو نبست
از راه کرم قبول کن توبه ٔ من
کآن توبه که شد قبول دیگر نشکست.
###
دم پیش کسی ز غم نمی باید زد
داد از ستم الم نمی باید زد
این درد به هیچکس نمی باید گفت
می باید مرد و دم نمی باید زد...
(مجمع الخواص صص 299- 300).

درخت کوچک،

شجیره

درخت که طبعاً قد کوتاه دارد

درخت کوچک، درخت کوچکی به ارتفاع یک تا پنج متر که معمولاً تنه مشخص ندارد و از قاعده منشعب است. [خوانش: (~. چِ) (اِمصغ.)]

هفت کول

1700